ขอเอาความรู้สึกผมมาแชร์หน่อยนะครับ ผมทำกู้ภัยอยู่ที่พัทลุง ภาหนะของผมคือรถเครื่องมีสัญญาณไฟวับวาบ และ เสียง เวลาไปตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุผมก็เปิดพร้อมกันและเวลาขี่ขณะใช้สัญญาณเสียง ก็ส่วนใหญ่รถเครื่องจะหลีกให้เกือบหมดนะครับ มีบ้างทีไม่หลีก ประมาณ 10% ครับที่ไม่หลีก แต่รถยนต์บางคันหลีก บางคันไม่หลีก 50 50 อะครับ รถยนต์ที่เค้าไม่หลีกเพราะเค้าอาจจะคิดว่า "รถเครื่องคันเล็ก คงซิกแซกเอาเอง" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ
ขอแชร์ด้วยครับ ในมุมมองของ อาสาสมัคร เพราะไม่เคยขับรถ EMSแท้ๆ หรือดับเพลิง (ใช้รถส่วนตัวติดสัญญาณไฟและเสียง) แถวบ้านผม (นครปฐม) ก็คล้ายๆกันครับ หลบบ้างไม่หลบบ้าง ส่วนใหญ่จะหลบ ผมก็เข้าใจนะบางทีเขาไม่รู้จะหลบไปไหนเพราะรถเต็มถนน อีกอย่างถ้าบนถนนหลายเลนบ้านเราไม่ได้ขับแบบเหลือช่องแซงแบบเมืองนอก อันนี้แอบว่าคนไทยด้วยกันเองนิดนึงเพราะบางทีพี่ท่านขับเร็วก็คิดเอาว่าเข้าซ้ายไปเดี๋ยวก็ออกอีก ตรูขวายาวดีกว่า ผมก็เป็นครับ 555 ผมว่าเดี๋ยวนี้น้อยแล้วนะครับที่ไม่หลบ เมื่อก่อนไม่หลบแถมบางคันไม่ยอมให้แซงด้วย ทำไปได้....
เคยหลายครั้งที่ผมต้อง วิ่งย้อนศร คร่อมเลย ผ่าแยกไฟแดง เค้าก็หยุดให้กันนะครับ (ด่าตามหลังปล่าวอันนี้ไม่รู้ 555)
อนึ่ง ผมว่าต้องมองย้อนไปครับ ภาพลักษณ์ของอาสามันไม่ค่อยดีอะครับ ไม่รู้ทำไม ทำสาธารณะประโยชน์แท้ๆ ไม่มีเงินเดือน แต่น้ำมันออกเอง ซ่อมรถออกเอง เครื่องยาเวชภัณฑ์ออกเอง และอื่นๆออกเอง (อันนี้ไม่รวมแบบเจ้าหน้าที่หรืออาสาที่ทำงานเต็มๆจะมีงบและรายได้สนับสนุนนะ...แต่มันคงไม่ได้เป็นกอบเป็นกำหรอกครับ) ท่านๆทั้งหลายลองไปอ่านกระทู้ในบอร์ดจราจรตาเพชรซิครับ ด่าอาสาเรื่องไฟ กับหลบไม่หลบเนี่ย กันแทบทุกกระทู้ พอเห็นรถคันไหนมีไฟวับวาปติด พี่แกเหมาหมดว่าเป็นอาสา แล้วก็.......ยาวไป บางทีมันไม่ใช่นะ มันเยอะครับ อธิบายยาก อธิบายไม่หมด คุยกันได้ยาวๆ บางครั้ง ไม่ใช่แค่เจ็บป่วย เสียชีวิต ติดในรถ ไฟไหม้และอื่นๆนะ....ลืมกุญแจ แบตหมด เปลี่ยนยาง จับงูและอื่นๆอีกละ ก็เรียกอาสาไป..
ถึงจะมีแค่คนเดียวที่เข้าใจสิ่งที่เราทำก็พอครับ ทำแล้วได้รับเพียงคำว่า "ขอบคุณ" แต่มันชื่นใจ
หากถ้อยคำใดไม่ถูกใจบางท่านขออภัยครับ ขอบคุณครับ