หมดห่วงละ ตานี้เป็นเรื่องการทำสายเฟสชิ่งลาย
สายเฟสชิ่งลาย เป็นการรวมสายอากาศโพนเด็ดไดโพน หลายๆตัวมาสะแต๊กกันเพื่อเพิ่มเกนขยาย และการจัดวางเพื่อให้ได้รูปการแพร่กระจายคลื่นตามใจที่ต้องการ
ตัวโพนเด็ดไดโพน ตามหลักการว่าเมื่อ มีการจัดระยะห่างหลังแม๊ต จนได้อิมพิแด้นที่100โอม(50โอม ยังไม่เคยเจอไม่รู้มีอยู่หรือเปล่า) การคำนวนเป็นแนวทางแต่ไม่ตรงตามหลัก หลักการคำนวนก็แจ้งว่ามีข้อ+-ตามแต่โลหะ อุปกรณ์ วัสดุ ไม่ชี้จัด ต้องหาแนวทางโดยการทดสอบทดลองจนคิดว่าได้ดีพอ ตรงความถี่ไดความถี่หนึ่ง แล้วเอาเป็นหลักในการคำนวนทำความถี่อื่นๆต่อไปจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นมาก เราจะทำได้ทุกความถี่ที่ต้องการ
ก่อนกว่าจะทำได้ทุกวันนี้ ก็หาสูตรการคำนวนแล้ว คำนวนอีก ก็ไม่ได้ จะทำจะรู้ได้อย่างไรว่า ระยะแค่ไหนอิมพิแด้น100โอมแล้ว ห่วงแคบก็ระยะหนึ่ง ห่วงกว้างก็ระยะหนึ่ง ห่วงเล็กก็ระยะหนึ่ง ห่วงใหญ่ก็ระยะหนึ่ง มันชี้ชัดไม่ได้ หรือเราไม่เก่งก็ไม่รู้
ก็ค่อยๆหาระยะแบบมืออยู่ไม่สุข การหาว่าอิมพิแด้น100โอมได้ระยะที่เท่าไหร่ก็เริ่มขึ้น ทำสาย 75โอม(RG11)ตัดที่3/4แล้มด้า(จะ1/4 หรือ5/4ก็ได้)
300หาร145คูณ.66=136.5คูณ3หาร4=
102.4C.M.ใส่ขั้ว ทำหางปลาใส่ห่วงวัดSWRได้ค่าเท่ากับเราวัดโดยดัมมี่โลด เราก็ได้ห่วง100โอมแล้ว
รู้ได้ไงว่า100โอม ก็หลักการถ้าเราทำสาย75โอมตัดที่ควอเตอร์เวฟต่อที่สายอากาศ100โอม อีกปลายสายจะได้50โอมเราเอาหลักการตรงนี้มาใช้
ของผมหามา ถ้าเป็น245 ผมจัดระยะ5.5CM. ถ้าเป็น144-169 ผมจัดระยะหลังห่วง7-8C.M.วิธีหายังไงปล่อยไปก่อน มาลองทำดู ทำแล้วไม่ลงไม่ดี ค่อยมาว่ากัน อย่าเอาแต่คิด อย่าเอาแต่ถาม แต่ไม่ลงมือทำมันไม่เกิดประโยชน์ อย่าแค่รู้เอาไว้คุย อยากให้ทำได้จริงๆ ผมก็จะได้ปัญญาบารมี วิทยาทาน
ที่เขียนที่บอกก็ทำตามที่ทำอยู่ไม่โ๊๊ก๊กไม่กั๊กหลอก ทำอย่างไรก็บอกไปอย่างนั้น
