เก็บมาเล่า กระบวนการของความขัดแย้ง

[ชายสี่]

กระบวนการของความขัดแย้ง

ประกอบด้วย พฤติกรรมที่บุคคลแสดงออก และการมีความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ดังนี้
1.การขัดแย้งกันจะต้องมีอย่างน้อย 2 ฝ่าย ฝ่ายในที่นี้อาจเป็นบุคคลหรือกลุ่มก็ได้
2.ความขัดแย้งมักเกิดจากการมีตำแหน่งไม่พอหรือมีทรัพยากรไม่พอเพียง
3.พฤติกรรมของความขัดแย้งเป็นพฤติกรรมที่มุ่งการทำลาย การทำร้าย การสกัดกั้นหรือการควบคุมอีกฝ่ายหนึ่ง ความสัมพันธ์ในความขัดแย้งก็คือการที่ฝ่ายหนึ่งจะได้รับหรือจะชนะก็ต่อเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งสูญเสียหรือพ่ายแพ้
4.ความขัดแย้งจะต้องมีปฏิสัมพันธ์ (interaction) ระหว่างฝ่ายต่าง ๆ และมีการกระทำที่ตรงกันข้าม
5. ความสัมพันธ์ในความขัดแย้งเกี่ยวข้องกับความพยายามที่จะควบคุมทรัพยากรที่มีไม่เพียงพอหรือความคุมตำแหน่งที่มีไม่เพียงพอ หรือต้องการอิทธิพลเหนือพฤติกรรมของอีกฝ่ายหนึ่งในทางใดทางหนึ่ง ดังนั้นความสัมพันธ์ในความขัดแย้งจึงเกี่ยวข้องกับความพยายามที่จะมีอำนาจหรือใช้อำนาจ
6. ความสัมพันธ์ในความขัดแย้งก่อให้เกิดกระบวนการของปฏิสัมพันธ์ทางสังคมขั้นพื้นฐานซึ่งมีผลที่สำคัญเกิดขึ้นตามมา
7. กระบวนการขัดแย้งจะทำให้ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างฝ่ายต่าง ๆ ขาดช่วงลงชั่วคราว
8. ความสัมพันธ์ในความขัดแย้งมิใช่ตัวการที่ทำให้ปฏิสัมพันธ์หยุดชะงักลง แต่จะเป็นตัวที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนมาตรฐาน และความคาดหวังในการทำงาน

สถานการณ์ของความขัดแย้งจะมีองค์ประกอบและลักษณะที่สำคัญ ดังนี้
-จะมีอย่างน้อยสองฝ่ายที่เกี่ยวข้องกันและมีปฏิสัมพันธ์บางอย่างต่อกัน แต่ละฝ่ายในที่นี้อาจจะเป็นบุคคล กลุ่ม พวก ก็ได้
-ต่างฝ่ายต่างก็มีจุดมุ่งหมายเฉพาะหรือมีค่านิยมเฉพาะของตนเอง โดยที่จุดมุ่งหมายหรือค่านิยมนั้นอาจเป็นจริง ๆ หรืออาจเป็นสิ่งที่รับรู้โดยอีกฝ่ายหนึ่ง
-ลักษณะของปฏิสัมพันธ์จะปรากฏเป็นพฤติกรรมที่แสดงการข่มขู่ การลดหรือการกดดันฝ่ายตรงข้าม หรือการแสดงเพื่อให้ได้ชัยชนะ
-แต่ละฝ่ายเผชิญหน้ากันโดยแสดงการกระทำที่ตรงกันข้ามต่อกัน เป็นปฏิปักษ์ต่อกัน
-แต่ละฝ่ายต่างก็พยายามสร้างสภาวะของความไม่สมดุลหรือแสดงว่ามีอำนาจเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง

การบริหารความขัดแย้ง
   - รักษาระดับความสนใจ และข้อมูลเกี่ยวกับความขัดแย้ง
   - เฝ้าสังเกตดูสภาพการณ์ของความขัดแย้ง
   - ใช้วิธีในการแก้ไขความขัดแย้งอย่างเหมาะสม

นักวิชาการบางท่านได้จำแนกการตอบสนองของบุคคลเมื่อเกิดความขัดแย้งดังนี้

   หันหน้าเข้าสู้: มีอัตราเสี่ยง
      ใจดีสู้เสือ : แสดงอาการเป็นมิตร เห็นอกเห็นใจ เพื่อหยั่งเชิงว่าจะสู้หรือถอย
      เผชิญหน้า: คิดว่ามีบรรยากาศของความไว้วางใจมากพอที่จะเปิดเผยความขัดแย้งได้ ด้วยเหตุที่เขามีอำนาจและมีจุดยืนมั่งคงพอ หรือ สถานการณ์เลวร้ายจนไม่มีอะไรจะเสีย

   พรางตัว: ไม่ยอมเสี่ยงโดยการพูดหรือแสดงออก
      หวานอมขมกลืน : จะรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นพวกยกตนข่มท่าน และเป็นอันตรายเกินไปที่จะแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา
      ทำอย่างอื่นดีกว่า : พยายามหาเรื่องที่สามารถตกลงกันได้กับฝ่ายตรงข้าม โดยไม่พูดถึงสิ่งที่ขัดแย้งกัน พฤติกรรมประเภทนี้เป็นปัญหาแก่ทั้งบุคคลและองค์กร เพราะทำให้เกิดการแก้ไม่ตรงจุด
      หลบดีกว่า : พวกหลีกเลี่ยงปัญหา โดยไม่ใส่ใจรับผิดชอบ และมักจะหาเหตุผลที่เข้าข้างตนเองในการอธิบาย ซึ่งไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง

   หน่วยจู่โจม : คือจะแสดงออกมาหมด   มักจะตรงเข้าเล่นงานสิ่งของหรือ คนที่ตนเองเชื่อว่าทำให้ตนเองโกรธ หรือต้องหาแพะรับบาป และมักหาเหตุผลที่เข้าข้างตัวเองในการกระทำ ซึ่งมักเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น
      ออกแนวหน้า: เป็นผลดีแก่ผู้ถูกโจมตี
      โจมตีข้างหลัง: ให้ร้าย นินทา บิดเบือน ออกใบปลิว

พฤติกรรมการแสดงกลไกปกป้องตนเองของมนุษย์
-พฤติกรรมเชิงก้าวร้าว : มุ่งโจมตี เช่น แสดงอาการต่อสู้ ต่อต้าน หรือปฏิเสธ
-พฤติกรรมเชิงประนีประนอม : มุ่งปรับตัวเพื่อให้เกิดความพอใจบ้าง หรือปรับตัวโดยยอมได้น้อยกว่าสิ่งที่คาดหวัง พฤติกรรมที่แสดงออกมักเป็นการทดแทนหรือแก้ตัว ในกรณีที่ความขัดแย้งรุนแรงอาจแสดงพฤติกรรมแบบกบจำศีล คือไม่แสดงออก ไม่คัดค้าน จะทำเมื่อถูกใช้ เมื่อความขัดแย้งผ่านไปก็จะทำงานด้วยความริเริ่มสร้างสรรค์ใหม่
-พฤติกรรมเชิงถอยหนี : แสดงการถอนตัว โดยพยายามไม่รู้ ไม่ยุ่ง ไม่เกี่ยว พยายามลืมหรือไม่สนใจความขัดแย้ง

[ชายสี่]

ความขัดแย้งเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นเป็นตอน ๆ  ในแต่ละตอนจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นตามลำดับ ตัวอย่างเช่นความขัดแย้งที่เกิดจาก  “ความคับข้องใจ”  ของฝ่ายหนึ่งที่ถูกอีกฝ่ายหนึ่งกระทำ  การกระทำที่ก่อให้เกิดความคับข้องใจดังกล่าว  เช่น  ไม่เห็นด้วย  ไม่ช่วยเหลือ  ดูถูก  เอาเปรียบ  ให้ร้าย  เสียศักดิ์ศรี  ฯลฯ  ดังนั้น  ต่างฝ่ายจึงต่างพยายามหาหลักฐานหรือเหตุผลเพื่อมาสนับสนุนความถูกต้องของตนเอง  และหาทางออกด้วยวิธีการเอาแพ้เอาชนะมากกว่าอย่างอื่น  จึงเกิดเป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหารูปแบบต่าง ๆ  เช่น  การเอาชนะ  ต่อรอง  ร่วมมือ  หลีกเลี่ยง  ผ่อนปรนเข้าหากัน  เป็นต้น

[ชายสี่]

แนวทางการลดข้อขัดแย้ง

กิจกรรม “สุนทรีสนทนา” หรือ Dialogue  เป็นเรื่องของการเปิดใจยอมรับฟัง  และการร่วมแสดงความคิดเห็นโดยมุ่งไปที่การแก้ไขปัญหาและการเสนอแนะ  ไม่ได้เน้นที่ตัวบุคคลหรือค้นหาผู้กระทำผิด  พร้อมทั้งสร้างทัศนคติที่ดีต่อกัน ผลลัพธ์สุดท้ายของกิจกรรมนี้ก็คือ  องค์กรจะเกิดความไว้วางใจซึ่งกันและกัน  เกิดบรรยากาศในการแสดงความคิดเห็นอย่างอิสระ  และรู้สึกปลอดภัยในการให้ข้อมูล  ซึ่งเมื่อเกิดความรู้สึกแบบนี้แล้ว  ความขัดแย้งก็จะสลายไปในที่สุด

[rsj39]

ขอบคุณมากๆ

[ksurachet]

LIKE!

[sk.]

แบ่งผลประโยชน์ไม่ลงตัว เกิดการเขม่นกัน  อีกฝ่ายมีอำนาจ อีกฝ่ายรวบรวมสมุนลูกน้องล้มอำนาจตั่งตนเป็นใหญ่แทน   ประเทศไทยจงเจริญ สาธุ.. เราจนต่อไป เพราะไม่รู้จักคำว่าพอ  จงพอใจกับตัวเองที่มีอยู่  อยู่แบบตามอัธภาพและกำลังทรัพย์    แล้วจะประสบความสำเร็จ

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
มีเพียงแต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน
แม้ร่างตน เขาก็เอา ไปเผาไฟ ฯ

เมื่อเจ้ามา มีอะไร มาด้วยเจ้า
ใยมัวเมา โลภลาภ ทำบาปใหญ่
มามือเปล่า แล้วจะ เอาอะไร
เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา ฯ

ควรเร่งสร้าง กรรมดี หนีกรรมชั่ว
ไม่พาตัว พาใจ ใฝ่ตัณหา
หมั่นเจริญศีล สมาธิ และปัญญา
จึงจะพา ให้พ้นทุกข์ สุขนิรันดร์ ฯ

## พระธรรมคำกลอน  หลวงปู่มั่น  ภูริทัตโต ##