ด้วยกฎเกณฑ์ ระเบียบ ข้อบังคับ ของดินแดนประเทศสารขัณฑ์ จึงทำให้ไม่สามารถคิดเองได้ และไม่สามารถทำผลิตภัณฑ์ของตัวเองใช้เองได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงเป็นแค่ ผู้ใช้ ที่ยอมทุ่มเงินในกระเป๋าเพื่อให้ได้มาซึ่งสินค้าของต่างประเทศ นัยว่าเป็นผู้ใช้ที่ดี และเป็นลูกค้าที่ดี ถึงเวลาเปลี่ยนก็เปลี่ยน ถึงเวลาซื้อก็ซื้อ
รองหัวหน้าหมู่บ้านที่ดูงานทางด้านนี้ ก็ไม่ค่อยมีเวลา และให้ความสำคัญแค่ "สมัครเล่น" ถ้าจะเอาจริงๆจังๆคงต้องไปเล่น 3G 4G เพราะได้เม็ดเงินมหาศาล ไม่ต่ำกว่าหมื่น หรือแสนล้าน กับ "สมัครเล่น" คงได้ไม่กี่พันบาท
ถ้าจะให้ "สมัครเล่น" ไปได้ไกล ไปได้สวย ไปได้อย่างสง่างามและก้าวหน้า ทำให้ผู้คนอยากที่จะเข้าสู่ "สมัครเล่น" ต้องมีสิ่งใหม่ๆให้เขาเล่น ไม่ใช่มีแค่กะลาให้เขาเล่นแค่ 2 ใบ
เห็นทีต้องหันไปพึ่ง หมอผีประจำหมู่บ้าน ล่ะครับ
" หวังพึ่งยากครับ ถ้าเราไม่กระตุ้น หรือเรียกร้องในสิ่งที่เราต้องการ มัวเสียเวลานั่งรอคอยโดยหวังว่า เขาจะหยิบยื่นให้ ก็คงต้องรอต่อไป"
มองถึงการมีส่วนร่วมของนักวิทยุสมัครเล่นเอง น้อยมากที่พยายามผลักดันในสิ่งมี่สมควรจะได้ ไม่ว่าการขอขยายความถี่ การเเก้ระเบียบที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนา การเเสดงความเห็นในเวทีรับฟังความคิดเห็นต่างๆที่เปิดโอกาสให้เราได้เสนอความคิดเเละสิ่งที่เราต้องการ เราก็นิ่งเฉย เมื่อเทียบเป็นจำนวนก็คงไม่ถึง1% ของนักวิทยุสมัครเล่นทั้งหมดของไทย เเม้กระทั่งการ “แสดงความคิดเห็นต่อร่างแผนแม่บทกิจการโทรคมนาคม” ที่ผ่านมา ซึ่งส่วนหนึ่งจะเกี่ยวกับ" ตารางกำหนดคลื่นความถี่แห่งชาติ" มีคำถามตามมาว่า นักวิทยุสมัครเล่นมีส่วนร่วมในการเเสดงความคิดเห็นมากน้อยเพียงไร ทั้งที่เขาเปิดโอกาสให้ทำได้ ก็ได้เเค่หวัง หวังว่าจะได้รับความสนใจจากนักวิทยุสมัครเล่นของไทยเป็นจำนวนมาก
ส่วนเรื่องเเบนด์เเพลน ถ้าได้ศึกษาจะเข้าใจดี เเละคงต้องปฎิบัติตามนั้นโดยไม่มีข้อยกเว้น เพราะความถี่ที่กำหนดไว้นั้น ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยเท่านั้น นาๆประเทศเขาก็ใช้ร่วมอยู่ หรือถ้าต้องการเปลี่ยนเเปลงท่านคงต้องไปเรียกร้องเพื่อให้มีการเเก้ไขเอาเองนะครับ เพื่อจะได้เป็นประเทศสารขัณฑ์ อย่างเต็มภาคภูมิ
ขอบคุณ...
