อ่านแล้วอมยิ้มในความไร้เดียงสาของเด็ก ที่มองโลกในแง่ดีเสมอ คางคกมีน้ำใจ
เย็นวันหนึ่งในขณะที่เด็กๆเริ่มทยอยกลับบ้าน
ครูเจี๊ยบกำลังว่างงาน..
เลยอยากชวนเด็กๆที่ยังอยู่มาเล่นเกม(การละเล่น)
ครูเจี๊ยบ : เด็กๆคะมาทางนี้เร็วครูมีอะไรๆสนุกให้ทำ
เด็กๆ : .................................(ไม่มีเสียงตอบอะไร)
ครูเจี๊ยบ : มาเร็วใครมาหาครูก่อนมีขนมแจกนะเอ้อ
เด็ก : ............................................................
ครูเจี๊ยบแปลกใจ..
วันนี้เด็กๆเป็นอะไรไม่สนใจครูเหมือนเคยหรือว่า..............
เรตติ้งจะตกเลยเดินมาใกล้ๆกลุ่มเด็กๆเห็นมุงดูบางสิ่งอย่างสนใจ
ครูเจี๊ยบ : ดูอะไรกันคะ(เสียงสูง งอนนิดๆ)
น้องอาร์ม : อย่าดังครับครูเดี๊ยวมันตกใจ
ครูเจี๊ยบ : อะไรคะ.....อะไรตกใจ
น้องพลอย : คางคกค่ะ..เป็นคางคกมีน้ำใจ...ด้วย
ครูเจี๊ยบ : ไหนคะ มีน้ำใจยังไง
ต้นกล้า : นี่ไง มันแบกน้องตัวเล็กไว้ข้างหลัง
ครูเจี๊ยบมองตามเด็กๆชี้มือก็เห็นภาพเนี๊ย.....(เสียงสูง)
น้องอาร์ม : มันมีน้ำใจครับน้องมันตัวเล็กเวลาเดินจะเมื่อย
พี่มันเลยแบกน้องไว้
น้องเอิร์น : มันแบกตั้งนานแล้วไม่บ่นเลยค่ะครู มีน้ำใจมากๆ
ครูเจี๊ยบ : จ้า....มีน้ำใจก็มีน้ำใจ .....................(เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก)
ถ้าติดเรท xx ลบได้เลยครับ
