HAMSIAM.COM # NO.1 HAM COMMUNITY OF THAILAND

(http://upic.me/i/5p/imgl0016.jpg) (http://upic.me/show/47284982)
(http://upic.me/i/th/imgl0035.jpg) (http://upic.me/show/47284990)
(http://upic.me/i/px/imgl0037.jpg) (http://upic.me/show/47284997)
(http://upic.me/i/2r/imgl0049.jpg) (http://upic.me/show/47285002)
(http://upic.me/i/18/0imgl0050.jpg) (http://upic.me/show/47285006)
(http://upic.me/i/7k/imgl0059.jpg) (http://upic.me/show/47285011)
(http://upic.me/i/2s/imgl0127.jpg) (http://upic.me/show/47285016)
(http://upic.me/i/bb/0imgl0155.jpg) (http://upic.me/show/47285022)
(http://upic.me/i/5t/imgl0187.jpg) (http://upic.me/show/47285029)
(http://upic.me/i/j9/imgl0221.jpg) (http://upic.me/show/47285038)
(http://upic.me/i/k7/imgl0237.jpg) (http://upic.me/show/47285045)
    ในวันที่ได้รับแจ้งทางโทรศัพท์จากน้องสาวว่า คุณพ่อท่านได้เสียชีวิตลงแล้วอย่างสงบ ผมเองก็ช็อคกับความรู้สึกนั้น
และที่หนักใจยิ่งกว่านั้น ในกระเป๋ามีเงินสดติดตัวอยู่ 220 บาท ยอมรับว่านึกอะไรไม่ออกจริงๆ คิดไม่ออกว่าจะเอาเงินที่ไหน
ไปทำศพพ่อ ในสถานการณ์อย่างนี้ จะรอเงินเดือน ก็ออกวันจันทร์ที่ 30 (ปกติออกทุก 28 ของเดือน)
    ก็มองไปเห็นเครื่องมือสื่อสารและอุปกรณ์บนโต๊ะ ที่พอจะแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้ ก็เลยประกาศขายในคืนนั้น ก็บอกตรงๆ
อย่างไม่อายเลยว่า จะเอาเงินไปจัดงานศพให้พ่อ
    และก็ได้รับการตอบรับจากเพื่อนๆเป็นอย่างดี แค่ไม่ถึง 2 ชั่วโมง ผมก็สามารถหาเงินไปจัดงานศพของคุณพ่อได้
ไม่รู้จะขอบคุณเพื่อนสมาชิกอย่างไรดี
    เมื่อนำเงินไปรวมกับของพี่สาว-น้องสาวแล้ว สามารถจัดงานศพของคุณพ่อท่านได้อย่างสมเกียรติไม่อายใคร เพราะ
นี่เป็นการตอบแทนท่านเป็นครั้งสุดท้ายแล้วในฐานะลูกของท่านคนหนึ่ง
    ความจริง ภาพมีมากกว่า 400 ภาพ แต่เอามาลงเป็นบางส่วนเท่านั้น

ขอให้ดวงวิญญาณ คุณ พ่อชั้น นุโยรัมย์ ไปสู่สุคติ เทอญ

ขอให้คุณพ่อหลับด้วยความสบาย ครับ

นี่แหละ "การให้ คือการสื่อสารที่ดีที่สุด"

สมบัตินอกกาย ไม่ตายหาใหม่ได้  

พ่อเราคนเดียวให้เรามาแล้วทั้งชีวิต เสียสละครั้งนี้เพื่อท่านในวาระสุดท้าย

บรรยากาศการสูญเสียแบบนี้ ผมผ่านมาแล้วเมื่อ 12 มีนาคม 2555 นี่เองกับการสูญเสียแม่ไป
ผมเข้าใจความรู้สึกท่านทองพูนครับ ผมถือรูปแม่เหมือนกับท่านทองพูนในวันสุดท้ายที่ร่างแม่ยังอยู่

ปรับสภาพจิตใจของตัวเองให้ได้ ยอมรับกับความเป็นจริง กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ สู้ ๆๆๆๆ ครับ

น้อมส่งด้วยใจเคารพ ครับ

น้อมส่งดวงวิญญาณท่านด้วยใจครับ

ขอให้ดวงวิญญาณของคุณพ่อ ชั้น นุโยรัมย์ จงไปสู่สุคติด้วยเทอญ

ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
    ผมเคยประกาศขายเครื่องที่สะสมไว้ เมื่อคราวคุณพ่อผ่าตัดนิ้วเท้าออกทั้งหมด เมื่อ 3 ปีก่อนนี้ คราวนั้นก็มีเพื่อนๆให้การช่วยเหลือ
และสุดท้าย คุณพ่อผมท่านปลอดภัย ผมก็สามารถหาเครื่องมาทดแทนได้ในระยะเวลาหลังจากนั้น
    มาคราวนี้ ผมไม่โอกาสจะรักษาหรือยื้อชีวิตคุณพ่อผมไว้ได้ ในเวลานั้น ผมเองก็พึ่งจะสูญเสียทั้งคนรัก และสูญเสียพ่อบุญธรรมไป
อย่างไม่มีวันกลับ และก็มาเสียคุณพ่อต่อมาในอีกอาทิตย์ต่อมา
   ขอบคุณครับพี่อ้วน ผมรู้ว่าสักวัน คุณพ่อต้องจากผมไป เพราะโรคที่ท่านเป็น ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ทำได้เพียงบรรเทา
หรือยับยั้งไม่ให้ทรุดหนักกว่าเดิมเท่านั้น
(http://upic.me/i/2s/imgl0127.jpg)
   รูปถ่ายรูปนี้ คือรูปที่มีผมเป็นองค์ประกอบเพียงภาพเดียว ซึ่งถ่ายกับพี่สาวและหลานๆ ในงานนี้  ผมถ่ายไว้กว่า 400 ภาพ
ขอบคุณมากครับ ถ้าไม่ได้ท่านอีกคน ผมคงไม่สามารถหาเงินไปจัดงานให้พ่อได้อย่างลุล่วง
และที่ขาดไม่ได้อีกคนคือ E20MLS ที่ช่วยเหลือให้นำรถยนต์ไปใช้จนงานสำเร็จลุล่วงไปได้
ขอบคุณท่านx-men-x ขอบคุณ E20UPP และที่ขาดไม่ได้คือ เพื่อนสมาชิกที่โอนเงินเข้าบัญชีธนาคารกสิกรไทยและธนาคารกรุงไทย
ทุกๆท่าน ผมได้นำเงินจำนวนนั้นไปใช้จ่ายอย่างเกิดประโยชน์มากที่สุด
   งานนี้คืองานแรกในชีวิตที่เกิดกับญาติผู้ใหญ่ ไม่น่าเชื่อว่าค่าใช้จ่ายจะบานปลายจนควบคุมแทบไม่ได้ ผมรวบรวมเงินไป รวมกับของ
น้องสาวและพี่สาว ได้ประมาณแสนกว่าบาท ซึ่งไม่ทราบว่าพอหรือเปล่า เพราะน้องสาวเขาเกรงใจผม ไม่อยากให้ผมหาเงินไปเพิ่มอีก
ก็เลยบอกว่าพอ ขาดเหลือเท่าไหร่เขาจะออกให้เอง เพราะเห็นว่าผมเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทุกครั้งเวลาพ่อไม่สบายเข้าโรงพยาบาล
   ตอนนี้ ผมยังเหลือแม่อีก 1 คน ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นชาวคริสต์คาธิลิค แต่ท่านก็คือคุณแม่ของผม

  พี่ๆช่วยบอก เคล็ดลับเรื่อง    ทำใจ   ให้ผมบ้างนะครับ   :-\

 พยายามอยู่เช่นกัน  แต่ยังไม่นิ่งพอ ครับ

     แต่ละคน มีความสามารถ(ในการทำใจ)ไม่เหมือนกันครับ ผมอาจจะได้รับการเรียนรู้ในเรื่องวัฏฏจักรชีวิตมากกว่าคนอื่นนิดหนึ่ง
โดยยึดหลักตามคำสอนของท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ ท่านได้นำคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาบอกต่อๆไปว่า ทุกสรรพ
สิ่งในโลก ล้วนอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน เมื่อมีเกิดขึ้น ก็ต้องมีดับสูญไปเป็นธรรมดา เราทุกคนหนีความตายไม่พ้น
     เรามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ค่อนข้างน้อย ก็จงใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท เมื่อดับสูญไปแล้ว ก็คงเหลือเพียงความดีให้ชนรุ่นหลัง
ได้จดจำ

แสดงความเสียใจอีกครั้งครับ

ผมขอแสดงความเสียใจด้วยครับท่านไปในภพภูมิที่ดีแล้ว