HAMSIAM.COM # NO.1 HAM COMMUNITY OF THAILAND

“ใส่แบรนด์เนม กับ ลากรองเท้าแตะ พนักงานจะบริการฉันอย่างไร” เห็นชื่อเรื่องก็ชวนลองให้เปิดอ่านทันที พออ่านจบจึงขอนำเรื่องมาสรุปเล่าเรื่องเพื่อให้ทุกท่านได้เรียนรู้ร่วมกัน

 (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/126/37126/images/case/case1.jpg)

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ “แมรี่ แคลร์” นิตยสารแฟชั่นชื่อดัง ได้ทำการทดลองว่าพนักงานขาย จะมีปฏิกิริยาในการให้บริการแตกต่างกันไหม ระหว่าง คนที่แต่งตัวดีใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม กับคนที่แต่งตัวไม่ดีลากรองเท้าแตะ

 

แมรี่ แคลร์ ได้นำคุณ “ออกัส” นางแบบโฆษณาโนเนม ไปเข้ารับการบริการสองแบบ วันแรกเธอแต่งตัวสไตล์สาวไร่อ้อยลากรองเท้าแตะ สามวันต่อมาเธอกลายเป็นคุณหนูสุดหรูหราเดินเข้าร้านเดิม โดยการทดลองนี้เกิดขึ้นที่ ห้างหรูกลางใจเมืองแห่งหนึ่ง ลองมาดูว่าปฏิกิริยาที่เธอได้รับเป็นอย่างไร

 

วันแรกที่เธอแต่งชุดชาวไร่ เดินไปร้านเสื้อผ้า 199 บาท รังสีพิฆาตลอยมาตั้งแต่ก้าวแรกที่เธอเดินเข้าร้าน พนักงานขายมองตั้งแต่หัวจดเท้ากลัวว่าเธอจะมาขโมยของ แต่สุดท้ายพนักงานก็เปลี่ยนท่าทีเมื่อเธอควักเงินจากกระเป๋ามาซื้อเสื้อไปหนึ่งตัว

 

ร้านต่อ ๆ ไปที่เธอเลือกเดินเข้า ทั้งร้านเสื้อผ้า รองเท้าแบรนด์เนมหรูราคาเกินกว่าหมื่นขึ้นไป หรือร้านเครื่องสำอางค์ราคาแพง พนักงานแต่ละร้านไม่ได้มีท่าทีเข้ามาดูแล มีเพียงแต่จับจ้องกลัวว่าเธอจะขโมยของ บางร้านพนักงานยังทำจมูกฟุดฟิดใส่เธอ เหมือนดูถูกกลาย ๆ

 
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/126/37126/images/case/case2.jpg)
 

ที่ธนาคารเธอเลือกเข้าไปขอข้อมูลทำบัตรเครดิต พนักงานแนะนำให้เธอว่าถ้าบัตรธรรมดาต้องมีเงินเดือนขั้นต่ำ 15,000 บาท เธอจึงถามว่าถ้าจะทำบัตร Platinum ละ รอยยิ้มเยอะเย้ยก็ตามมา พร้อมคำพูดว่า “ต้องมีรายได้ 250,000 บาทขึ้นไป” พร้อมทั้งหยิบรายละเอียดให้ดูอย่างเสียไม่ได้

มิหนำซ้ำธนาคาร อีกธนาคารหนึ่งที่เธอเดินเข้าไปเพื่อถามเรื่องบัตรเครดิต เจ้าหน้าที่ไม่ยอมให้เธอกดบัตรคิวด้วยซ้ำ พร้อมทั้งแจ้งว่าถ้าต้องการรู้รายละเอียดให้โทรมาถาม

 (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/126/37126/images/case/case3.jpg)

สุดท้ายปฏิบัติการวันแรกเธอเดินเข้าโชว์รูม BMW ที่นี่เธอดีรับการดูแลจากเจ้าหน้าที่เป็นอย่างดีเหมือนลูกค้าทั่ว ๆ ไป รวมถึงเชื้อเชิญเธอให้ไปทดลองนั่งรถราคา 17 ล้าน อย่างไม่อิดออด

 

 

แค่วันแรกเราก็เห็นแล้วว่าพนักงานร้านส่วนใหญ่เลือกที่จะปฏิบัติกับลูกค้าโดยดูจากการแต่งกายเป็นสำคัญ

 

 

สามวันถัดมาเธอแต่งตัวหรู คนละสภาพกับวันแรกกลับไปที่ร้านเดิมทุกร้านที่เธอเข้าไปในวันแรก ปฏิกิริยาและคำพูดที่เธอได้รับแตกต่างจากวันแรกโดยสิ้นเชิง พนักงานจำเธอไม่ได้ด้วยซ้ำว่านี่คือชาวไร้อ้อยเมื่อ 3 วันที่แล้ว

 

 

 พนักงานร้านรองเท้าก้มตัวสวนรองเท้าให้เธออย่างกุลีกุจอ
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/126/37126/images/case/case5.jpg)
 

พนักงานร้านแต่งหน้า แทบจะอุ้มเธอเข้าร้าน

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/126/37126/images/case/case4.jpg)
 

 

พนักงานธนาคารใช้คำพูดว่า “เพียงมีรายได้ 250,000 บาทขึ้นไปก็สามารถทำบัตร Platinum ได้แล้ว” โดยไม่มีพูดถึงบัตรธรรมดา

 

 

เธอไม่ลืมที่จะแวะไปที่โชว์รูม BMW อีกครั้งพร้อมทั้งพร้อมทั้งไปเฉลยปฏิบัติการนี้ให้พนักงานขายฟัง พร้อมทั้งถามคำถามว่าทำไมถึงให้การบริการที่ดีแม้กับคนที่แต่งตัวไม่ดี และไม่น่าจะซื้อรถแน่ ๆ

 

 

พนักงาน BMW แจ้งให้ทราบว่า เค้าเคยไม่เอาใจใส่ลูกค้าคนแก่ ๆ ใส่เสื้อยืด นุ่งกางเกงขาด ๆ คนหนึ่ง แต่สุดท้ายแกเอาเงินสด ๆ มาซื้อ BMW ซีรี่ 7 ไป ตั้งแต่นั้นเขาไม่เคยดูถูกคนที่แต่งตัวซอมซ่อเลย

 

 

คุณออกัส ในความเห็นหลังเสร็จภาระกิจว่า “ในวันที่เธอแต่งตัวไม่ดี เธอรู้สึกไม่มั่นใจเลย แต่พอแต่งตัวดีความมั่นใจกลับมาเกินร้อย ไม่น่าเชื่อว่าภาพลักษณ์นอกจากจะมีผลต่อคนที่มองเราแล้ว ยังมีผลต่อจิตใจเธอโดยตรงด้วย” 

 

 

จากเรื่องนี้ พ.ญ. อัมพร เบญจพลพิทักษ์ จากกรมสุขภาพจิต ให้ความรู้ไว้ว่า “มนุษย์จะรับรู้สิ่งที่เป็นรูปธรรมมากว่านามธรรม รูปธรรมคือสิ่งที่คนเรามองเห็นด้วยตาอันเป็นประตูแรกในการรับรู้ พอรับรู้แล้วก็นำมาแปลความจากประสบการณ์เก่าที่มีอยู่ แล้วใช้ค่านิยมเดิมมาตัดสินคนอื่นซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติ โดยเฉพาะในยุคทุนนิยมที่เรายึดถือความมี และไม่มีเป็นหลัก”


ขอขอบคุณเรื่องและภาพประกอบจากนิตยสาร แมรี่ แคลร์ ที่นำสิ่งดี ๆ มาเล่าให้พวกเราอ่าน

เห็นด้วยครับ
เคยเจอด้วย
เลยสวนกลับแบบต่อหน้าต่อตา เลย

ส่วนเรื่องของBMW พนักงานขายของเค้าทุกคนถูกสอนมาให้ปฏิบัติกับคนที่มาดูรถเค้า เหมือนกันทุกคน

 ;D ;D โดนประจำครับพี่น้อง ยิ่งห้างดังหลายแห่งอาการนี้เลย

ผมก้เจอกับตัวเองมาแล้วครับ

วันไปออกรถกะบะครับ  ผมใส่เสื้อผ้าโทรมๆไปครับ  เสื้อยืดเก่าๆ+กางเกงขาสั้น พร้อมเงินในกระเป๋าอีก 160,000 ครับ ไปดาว์รถป้ายแดง

ตั้งแต่ผมเดินเข้าไปในโชว์รูมรถ พนักงานก้นั่งกันเยอะครับ แต่ไม่มีใครสนใจผมเลย มองเหมือนไม่อยากจะมองครับ แต่ก็มีพนักงานคนนึงออกมาจากห้องพอดีพร้อมกับมาทักทายผม ผมเลยตัดสินใจจองรถวันนั้นเลยครับ  พนักงานที่นั่งๆกันอยู่งงกันเป็นแถวๆ นั่งมองผมแบบว่าเหมือนไม่เชื่อตัวเองว่าผมจะไปออกรถจิงๆ

คนสมัยนี้ชอบมองกันที่เสื้อผ้าและการแต่งกายครับ ชอบตัดสินคนที่ตรงนี้ครับ แปลกดีเหมือนกัน

ผมชอบนะครับเวลาไปซื้อของที่ราคาแพงๆ ผมจะไม่แต้งตัวไปดีครับ ชอบแต่งสไตร์แบบคนบ้านๆไปครับ ;D ;D

 โอกาสเจอเศรษฐีแต่งโทรม 1% แต่เจอสภาพตามจริง 99% 

โฆษณารถ BMW ครับ  ??? ;D

เคยแต่ตัวแบบที่ 1 ยืดขาดๆ เกงเน่าๆ (ตัวเก่ง) เข้าร้านวิทยุ เกือบถูกโยนออกมา ถ้าxxxไม่เห็นเครื่องที่ผมพกแลบออกมาด้านนอก

โดนมากะตัว ธนาคารแห่งนึงชุดสีม่วงๆ
rkd เดินเข้าไป สภาพพ่อค้า เสื้อยืด กางเกง เจเจ
จนท มองแต่ไม่ถาม ไม่แนะนำอะไรเลย
rkd เลยเดินไปถาม รปภ ว่าติดต่อขอเปิด บัยชีใหม่ครับ
รปภ คุณต้องรอคิวครับ บอกแค่นี้แล้วเดินจากไป
พอถึงคิว
เจ้าหน้าที่  มาทำอะไรคะ ไม่ยกมือไหว้ด้วยซ้ำ ไม่แนะนำอะไรเลย ให้เขียนเองทุกอย่าง
เจ้าหน้าที่ บอกว่าเปิดขั้นต่ำ 500 บาทนะคะ พุดแค่นี้ ไม่แนะนำอะไรเพิ่ม
rkd แกะถุงพลาสติกออก พร้อมหยิบเงินออกมา 5 ปึก ปึกละ แสน (พอดีขายรถคันเก่าได้ ผมไม่ได้รวยอะไรมาหรอก แค่ไม่ยากเก็บเงินสดไว้กับตัว)เท่านั้นแหละครับ เจ้าหน้าที่ ก็ลุกออกไปทันที แล้วก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งมานั่งแล้วยกมือไหว้ผมแล้วแจ้งว่าเป็นผู้จัดการสาขา ก้เริ่มถาม โน้น นี่ นั่น พร้อมแนะนำ อะไรต่อมอะไรอีกมาก จนมาถึงชวนร่วมซื้อหุ้นอะไรบางอย่าง แบบว่าข้อมูลมาจากไหนมากมาย มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในขณะที่นั่งอยู่ตรงนั้น กลับกลายเป้นว่าผมเป็นบุคคลสำคัญขึ้นมาทันที ทั้งที่ตอนเดินเข้าไปผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนโมเลกุลเล็กๆที่ล่องลอยเคว้งคว้าง ผู้จัดการก็เริ่มแนะนำ ทั้งแนะนำประกันชีวิต ประกันสุขภาพ ฝากแบบ ยาว แบบสั้น ดอกเบี้ยสูงท่วมหัว ประกันสขภาพ พร้อมเอกสารประกอบครบครับ โอ้พระเจ้าอะไรกันนี่ ไม่นึกเลยว่าไอ้สิ่งที่ผมนำมานัน้จะมีอำนาจเปลื่ยนนิสัยคนได้
ถ้ารู้แบบนี้จะถือด้วยมือเปล่าเข้ามาตังแต่เปิดประตู จะได้ไม่ต้องถามอะไรใคร จากนั้น เขาก้เขียนให้พร้อมเราเซนอย่างเดียว รู้สึกพนักงานอ่อนน้อมขึ้นมาก พอกรอกเอกสารเสร็จ สรุปผมได้สมุดบัญชีสองเล่มครับ หนึ่
เล่มเป็นการฝากเงินแบบธรรมดา อีกเล่มฝากแบบการลงทุนซื้อหุ้น พอจะเดินออก มีทั้งปฎิทิน  ร่ม เป็นของแถม ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงที่ผมเจอมานะครับ แต่ผมก็ไม่ติดใจอะไรกับเรื่องนี้หรอกครับ มันเป็นเพียงแค่ความรู้สึกของคนทั่วๆไปครับ ยังไงคนเราไม่เคยเจอกันมาก่อน ก็ต้องพิณาจากการแต่งตัวก่อนเป็นสำคัญครับ  ปัจุบันผมก้ยังใช้บริการของธนาคารนี้อยู่นะครับ  เจ้าหน้าที่สาวๆที่นั้นบอกเลยว่า    น่าร๊ากอ่ะ :D :D :D

นี่แหละครับ ตัดสินใจมองคนที่ภายนอก แล้วเขาทำไมไม่ไปเฉลย ที่ร้านขายรองเท้ากับร้านขายเสื้อผ้าด้วยครับ รู้แล้วสงสัยจะจ๋อยหน้าดู  ;D

อ๋อ สรุปคือ BMW ดีกว่ายี่ห้ออื่นถูกต้อง

ผมเคยโดนมากับตัวเองเลย
ไปซื้อ วีออส ที่โตโยต้า สาขาหนึ่ง
ใส่กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ เสื้อยืด กระเป๋าสภายใบเล็กๆ ใบนึง
มีพนังงานเดินเข้ามาทัก สนใจคันไหน เชิญดูได้นะคะ แล้วก็เดินหายไปในกลีบเมฆ (แล้ว ... จะซื้อกับใครกว่า หรือ เค้าอาจจะไปห้องน้ำมั๊ง)
เวลาผ่านไป 30 นาทีเห็นจะได้ ยังไม่มีใครมาสนใจ เลยเดินออกจากที่นั่นครับ

เรื่องนี้ก็ดีครับสำหรับคนไม่เคยเห็น

ส่วนผมเคยเห้นมา 10 กว่าปีแล้วครับ

มีรถ 2 คัน คันแรก 4 ประตู คันที่สอง โครงเหล็กหลังคาสูง เอาไว้ส่งของให้ลูกค้า ....ป้อมยามหน้าหมู่บ้าน.....ถ้าผมขับรถกะบะหลังคาสูง มันไม่เคยมองเลย :) พอเวลาขับ 4 ประตูมา รีบ กุลีกุจอมา ตะโกน สวัสดีครับด้งลั่นเลย......ดูมันทำ 555555 ไม่ทำก้อไม่ได้ว่าอะไร ;D ;D ;D

+1

ผมก็เจอแบบนี้เหมือนกัน ตอนไปซื้อไอแพด ผมยืนเล่นเกือบชั่งโมงไม่มีพนักงานมาสนใจผมเลย ผมเลย2เครื่องสะเลย
 ทุกวันนี้เดินห้าง ใวันหยุดผมก็ใส่ กางเกงขาสั้น เสื้อยืด รองเท้าหูหนีบ

อย่าว่าตามห้างเลย
เจ้าหน้าที่รัฐบาล (บางหน่วยงาน) ก็เป็นครับ
 ;D

+10 ไปเลยครับ เจอกับตัวทุกวัน

มาซื้อกับผมได้นะครับพี่ๆ ^^ ล่าสุดที่ผมรับแต่งเต็มยศเลยครับพี่น้อง(ชุดพนง.เทศบาล เขตอ่อนนุชครับ) ออกวีโก้ผมยกมือไหว้อย่างสวยอยากจะบอกว่าในฐานะพนง.ขายโตต้าอย่างผมรักมากเป็นพิเศษลูกค้าประเภทนี้ถ้าเดินมาพร้อมกับลูกค้าประเภทใส่สูทผูกไท้ ขอเลือกพี่ที่แต่งเต็มยศครับ ^^ 15 ปีที่ขายมาทำให้รู้อะไรบ้างอย่าง

โดนใจมากเลย ครับ

  คิดอยู่พักนึงแล้วว่าจะเขียนกระทู้ประมาณนี้ลงในเวป  แฮมสยาม  เพราะดูแล้วคงเป็นประโยชน์กับ เพื่อนๆพี่ที่ทำอาชีพ บริการอยู่ไม่มากก้อน้อย..

เข้าเรื่องเลย..

  ผมใช้รถกระบะเก่าๆ ไม่มีปัญญาซื้อรถใหม่  พอดีฟิล์มมันไม่ค่อยดีคร่าวที่แล้วติดมาถูกเลยร้อน  ขับไม่ไหวตอนแดดแรง  เลยไปติดฟิล์มใหม่  เอายี่ห้อดังๆดีๆไปเลย   ผมเข้าไปที่ร้านร้านนึงซึ่งเลือกเอาที่ ทำได้เลยไม่ต้องรอคิว  ราคาก้อไม่ได้ถูกไม่ได้แพง ปิคอัพไมตี๊แคป  ติดราคา 2300  เอ้าติดเลยเดียวนั้นจะได้กลับไปทำงานต่อ (ตัดกล้วยไปขาย หวีล่ะ 10 บาท)  ช่างมาติดรถผม 2คน ผมก้อดูแล้วดูอีก  ทำไมมันไม่เอาอะไรมารองเลยว่ะ...หรือเสร็จแล้วมันจะทำความสะอาดให้   สุดท้าย  เสร็จ  (ทำแบบรวกสุดๆ)  มันปล่อยเศษฟิล์มต่างๆไว้เต็มรถ ขยะ ใบมีด พลาสติก มันทิ้งไว้ให้คิดถึงมันเป็นที่ระลึก   ...
  ผมไม่ได้โวยวาย  กลับบ้านมาด้วยดี   จำไว้ว่าอย่าเข้าไปร้านมันอีก..

  อีกเรื่อง  ไปเปลี่ยนยาง   รถคันเดียวกัน  จ่ายเงินสด(หมื่นกว่าบาท)  เปลี่ยนเสร็จ เอ้าถ่ายน้ำมันเครื่องไปเลยจะได้ไม่ต้องมาบ่อย  มันมาบอกผมว่ารถพี่เก่าแล้วน้ำมัน 6 ลิตรไม่พอ  เอ้ากะมัน มันถ่ายเสร็จว่างจัด มางัดแงะสีรถผมที่มันกระเทาะอยู่  มันดึงนู้นดึงนี้ ยังกะรถคันนั้นเป็นของเล่นที่บิดามันให้มันมา.. เอ้า เอากะมัน คิดในใจผมเลยวัย ฉะกัน  แล้ว   ข่มอกข่มใจ   แต่มันทำใจยากจริงๆ

   งานบริการ ถ้าใจไม่รัก  อย่าทำเลยผมขอ  ...เรื่องที่เล่ามาหากพี่ๆทำกิจการแบบนี้ผมว่าน่าจะเก็บไปสอนลูกน้อง  เพราะลูกค้า เอาเงินไปให้ ลูกค้าไม่ได้ไปขอให้ท่านทำสักหน่อย...   

ผมก็เป็นครับ ชอบใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืดตัวเก่งไปเดินห้าง เข้าไปดูของในshop ไม่มีคนออกมาแลเลย

+10 ครับ